Siedemnaście dni w twierdzy

źródło: AFP

Londyn – olimpijskie powitanie

Park Olimpijski jest jak Alcatraz. Nie wnoś, nie przekraczaj, uważaj. Tak wygląda dziś święto sportu, pokoju i przyjaźni

Korespondencja z Londynu

Żołnierz z lusterkiem na wysięgniku sprawdza podwozie autobusu. Dwaj inni wchodzą do środka, rozglądają się, wypytują: czyja jest ta walizka, czyja ta. Bagażu jeszcze nie prześwietlają, na to będzie czas przy wejściach, tam gdzie mundurowych jest cała armia.

Tu pracuje pułk spadochroniarzy, tam oddział ze Szkocji. Żołnierzy sprowadzonych do ochrony igrzysk jest więcej niż  wysłanych przez Wielką Brytanię do Afganistanu. I ciągle ich przybywa, zwłaszcza po tym jak firma ochroniarska nie wywiązała się z olimpijskiego kontraktu.

Co zrobić z widelcem

Dwaj czarnoskórzy żołnierze ze szkockimi naszywkami na mundurach cofają bagaż na taśmie, każą go otwierać, bo zobaczyli w skanerze coś, co im się wydało podejrzane. To coś okazuje się nitem przy torbie, więc trochę się uspokajają. Przeszukanie prawie zakończone, został jeszcze tylko protokół z zarekwirowania nożyczek.

– Mógłbym cię przepuścić, bo wiem, że jesteś z mediów, i myślę, że naprawdę potrzebujesz ich do cięcia. Ale jak ci jednak przyjdzie do głowy kogoś nimi zamordować, to mnie szef zapyta, dlaczego tych nożyczek nie zauważyłem. Wczoraj jeden z dziennikarzy miał widelec, bo chciał używać swoich sztućców w bufecie. I co mamy z takimi robić? – pyta jeden z nich i pokazuje na przezroczyste pudła, które od rana do wieczora zapełniają się...