Geopolityczna krótkowzroczność

autor zdjęcia: Jerzy Dudek

źródło: Fotorzepa

Krzysztof Rak

Strategia bezpieczeństwa narodowego winna zawierać coś więcej niż sugestię powrotu do aktywnej polityki regionalnej. Polska powinna dążyć do tego, by mieć lepsze stosunki z Czechami, Słowacją, Ukrainą, Białorusią, Litwą, Łotwą i Estonią niż Niemcy i Rosja – ocenia publicysta.

Strategia bezpieczeństwa narodowego", którą w listopadzie podpisał Bronisław Komorowski, zastępuje „Strategię" zatwierdzoną w 2007 roku przez Lecha Kaczyńskiego. Wbrew zapowiedziom doktryna Komorowskiego nie zdaje sprawy z dramatycznych zmian w naszym międzynarodowym otoczeniu, jakie się dokonały w ostatnich latach. W szczególności nie definiuje zagrożeń ze strony Rosji oraz nie formułuje sposobów osiągania długofalowych celów polityki zagranicznej i bezpieczeństwa.

Nowa „Strategia" w odróżnieniu od tej z 2007 roku nie zawiera rozdziału definiującego poszczególne zagrożenia bezpieczeństwa narodowego i przedstawiającego ich hierarchię. Nie znaczy to, że ta kwestia została pominięta. Jednak takie opisy zagrożeń jak poniższy trudno uznać za adekwatny do rzeczywistości:

„W sąsiedztwie Polski istnieje ryzyko konfliktów o charakterze regionalnym i lokalnym, mogących angażować ją pośrednio lub bezpośrednio. Polska nie jest też wolna od form nacisku politycznego wykorzystującego argumentację wojskową".

Autorzy „Strategii" nie zauważają, że opisywane przez nich ryzyko dawno się zmaterializowało, a w naszym sąsiedztwie, na Ukrainie, od co najmniej pół roku trwa w najlepsze regularna i nieregularna wojna. Drugie zdanie cytowanego opisu jest niezrozumiałe ze względu na wadliwą stylistykę. Autorzy strategii ponieśli notabene zupełną klęskę w...