![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Przypadki inżynierów dusz
Zastanawiam się, jak bardzo daliśmy się przerobić w czasach komunistycznej Polski na homo sovieticus?
Jak bardzo, z naszymi anarchicznymi skłonnościami do indywidualizmu, beznadziejnym przywiązaniem do Kościoła, tradycyjnym patriotyzmem, weszliśmy w buty człowieka sowieckiego? Przynajmniej w tej wersji, w jakiej go widzieli i opisywali Heller czy Zinowiew.
Dziś to pytanie brzmi może odrobinę anachronicznie, ale wtedy, w latach 80., było dla mojego pokolenia jednym z najważniejszych ćwiczeń intelektualnych. Zwłaszcza że mieliśmy za sobą doświadczenie stanu wojennego, który trudno było interpretować inaczej niż jako kolejny etap zaciskania totalitarnej pętli. Optymistyczna wiedza, że to agonia systemu, przyszła długo później. W istocie mało było takich, którzy potrafili dostrzec w grudniowym zamachu stanu symptomy klęski świata socu. Za to wielu widziało dowód na jego siłę, brutalną witalność, umiejętność odradzania się z popiołów.
A zatem stan wojenny. Na rogach ulic, przy koksownikach, patrole uzbrojonego wojska. Na przedmieściach samochody...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
