Utracona tożsamość cywilizacji zachodniej

autor zdjęcia: Kimihiro Hoshino

źródło: AFP

Zuckerberg: to na stworzonej przezeń agorze wydajemy (albo wydaje nam się, że wydajemy) wyroki.

źródło: AFP

Gutenberg, praojciec mediów: obraz pędzla Jeana Laurenta.

Dla ludzi Zachodu podstawową emocją jest dziś strach. Bo Zachód jest jak Boże Narodzenie w zlaicyzowanej szkole w Szwecji – bez szopki i żłóbka. Niby wszystko jak było, tyle że bez nadziei.

To koniec (naszego) świata.

23 grudnia 1981 prezydent USA Ronald Reagan wygłosił przemówienie do narodu z okazji Bożego Narodzenia. Jeśli chodzi o sprawy międzynarodowe, głównym wątkiem była sytuacja w komunistycznej Polsce po wprowadzeniu stanu wojennego. Mało kto jednak dostrzegł, że prezydent supermocarstwa odpowiedzialnością za sytuację nad Wisłą obciążył nie tyle Jaruzelskiego, ile Breżniewa i ZSRS, i zapowiedział walkę z tym państwem.

Od tego momentu polityka amerykańska niczego już nie zamierzała powstrzymywać, jej celem było po prostu wykończenie ZSRS i jego imperialnego systemu. Jej sensem była żarliwa nadzieja i wiara, że można pokonać zło. Jako ośrodek zła zostało zdefiniowane wielkie państwo komunistyczne.

Stan wojenny stał się jeszcze jednym pretekstem do przyspieszenia wielkiej geopolitycznej rozgrywki, której finałem był koniec komunizmu osiem lat później, dokładnie 25 lat temu ludzie na całym świecie obudzili się i okazało się, że nie ma już Sowietów. Było dokładnie tak, jak zawsze w historii: mało kto zauważył, że polityczna zmiana szła w parze z wielkimi zmianami technologicznymi – szczególnie w zakresie komunikacji pomiędzy ludźmi.

Historycy pisali o polityce, ale zmiana realizowała się dzięki nowym kanałom dystrybucji informacji do ludzi, w tym wypadku wielkim telewizjom informacyjnym, które właśnie wchodziły na...