Wojna wkroczy do centrum miasta
Tak jak „Ojciec chrzestny" był nie tylko historią o mafii, ale przede wszystkim o dwudziestowiecznej Ameryce, tak serial „Gomorra" odzwierciedla nie tyle neapolitańską kamorrę, ile współczesną Europę.
Na magazynowej hali robotnicy wyciągają z ciężarówki gipsowe figury Matki Boskiej. Jeden z nich bierze młot i rozbija głowę statuetki, po czym wyciąga ze środka paczkę kokainy przeszmuglowanej do Neapolu. Ta scena dobrze oddaje charakter opowieści, w której katolickie sacrum miesza się z narkotykowym profanum. Nastoletni dilerzy sprzedają towar, wystając na ulicach pod figurami ojca Pio. Na piersiach noszą krzyżyki, a na ciele tatuują sobie gangsterskie emblematy. Za to starsi, postawieni wyżej w hierarchii kamorry, wracają wieczorami po egzekucjach lub podpaleniach do swoich mieszkań i tulą do snu dzieci, na które spoglądają ze ścian neapolitańscy święci.
Te dwa porządki mieszają się w Scampii i Secondigliano, dwóch najniebezpieczniejszych dzielnicach Neapolu, które są miejscem akcji „Gomorry". Nad dzielnicami górują masywne bloki, przypominające z wyglądu żagiel (stąd nazwa Vele di Scampia), ale mogą się też kojarzyć z piramidami lub wznoszącym się nieopodal Wezuwiuszem. Siedem modernistycznych bloków o wysokości 15 pięter zbudowano na przełomie lat 60. i 70. XX wieku.
Zgodnie z projektem rozpisanym na wzór utopijnych idei Le Corbusiera miały służyć jako nowoczesne przedmieścia z infrastrukturą przyjazną ludziom i sprzyjającą integracji, być sypialnią Neapolu dla niezamożnych, którzy dojeżdżają do pracy w centrum. Tymczasem zamieszkała tam...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta