Wiedeńska złota jesień

źródło: Wikipedia

Gustav Klimt, „Adele Bloch-Bauer I”, obraz z 1907 r. zwany też „Złotą damą”

źródło: photo power

Egon Schiele, „Siedząca kobieta ze zgiętym kolanem”, obraz z 1917 r.

źródło: photo power

Fragment fasady kościoła Steinhof w Wiedniu zaprojektowanego przez Ottona Wagnera. Budynek powstawał w latach 1904–1907

Jak na komendę przed 100 laty zmarła w Wiedniu czwórka genialnych artystów: Gustav Klimt, Egon Schiele, Otto Wagner i Koloman Moser. Zamienili kosmopolityczny Wiedeń belle époque w centrum artystyczno-intelektualne świata. Gdzie tkwiła tajemnica tego genius loci?

Króluje na popielniczkach, parasolach, a nawet krawatach. Motywy obrazów Gustava Klimta trafiły na czekoladki, pościel i kiczowatą porcelanę. Kapiący złotem portret 26-letniej córki bankiera Adele Bloch-Bauer przed dekadą osiągnął rekordową cenę aukcyjną: 135 milionów dolarów. Od tej pory przed prywatnym muzeum kolekcjonera Ronalda Laudera na nowojorskiej 5th Avenue, gdzie zawisł obraz, ustawiają się gigantyczne kolejki. Wcześniej, po anszlusie Austrii (1938 r.) po kolię zawieszoną na szyi sportretowanej Adele lepkie łapy wyciągnął pierwszy wśród nazistowskich rabusiów dzieł sztuki, Hermann Göring. O losach portretu i jego przedwcześnie zmarłej protagonistce, która za życia była histeryczką z migreną, nakręcono film („Złota dama", 2015 r., z brawurową rolą Helen Mirren jako potomkinią Adele Bloch-Bauer, która walczy o odzyskanie obrazu).

Także „Pocałunek" Klimta całkowicie zawłaszczyła sobie popkultura, przez aklamację uznając, że spleciona pocałunkiem para najdoskonalej uosabia największą namiętność, jaka łączy mężczyznę z kobietą. Zadrwiliśmy sobie z Gustava Klimta?

„Spodobać się masom to katastrofalny błąd", zapisał Klimt wielkimi literami na jeszcze innym obrazie: „Naga prawda". Wypełnia go postać 2-metrowej, nagiej kobiety. Długie, rude włosy opadają na blade piersi. W ręku trzyma...