Gwiaździsty dyjament

źródło: Filmoteka Narodowa

źródło: EAST NEWS

≥Cybulski jako artysta marzyciel Staszek w komedii wojennej „Giuseppe w Warszawie” (1964)

źródło: AFP

≥Zbigniew Cybulski jako Maciek Chełmicki umiera na „śmietniku historii” w finałowej scenie „Popiołu i diamentu” (1958)

Alfabet polskich gwiazd | Jego gwiazda rozbłysła późno i zaledwie na kilkanaście lat, a mimo to stał się aktorem kultowym, idolem młodych i symbolem pokolenia powojennych artystów. Największym sukcesem, a zarazem przekleństwem Zbigniewa Cybulskiego była rola akowca Maćka Chełmickiego w „Popiele i diamencie" Wajdy.

Był rok 1958, czas postalinowskiej odwilży. Andrzej Wajda nakręcił już „Pokolenie" i „Kanał" – oba filmy ukazywały tragizm młodych Polaków ginących niczym pionki na szachownicy dziejów. Kilkanaście lat po zakończeniu wojny młodzież łaknęła i poszukiwała swojego idola. Kiedy w październiku Wajda pokazał „Popiół i diament", ekranizację powieści Jerzego Andrzejewskiego, w której przecież środowisko akowskie przedstawione zostało w nie najlepszym świetle, młodzi utożsamili się z postacią Maćka. Stało się tak za sprawą niepodrabialnej i wybitnej kreacji Zbyszka Cybulskiego. Tyle że on nie zagrał chłopaka z Armii Krajowej z 1945 r. – Cybulski wyglądał i zachowywał się przed kamerą bardzo współcześnie. Bogumił Drozdowski napisał we wspomnieniach: „Maciek Chełmicki został zaakceptowany zarówno przez krytykę, jak i przez publiczność, a jego sukces okazał się bardziej pełny i jednoznaczny niż sukces całego filmu". Niestety, w następnych latach żaden reżyser nie zaproponował Cybulskiemu roli porównywalnej z Maćkiem. Zarówno życie osobiste aktora, jak i jego kariera zostały podzielone na przed i po „Popiele i diamencie".

Dziecko z Kresów

Zbigniew Cybulski urodził się 3 listopada 1927 r. w Kniażach, dostojnym, starym dworze...