![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Ballada o ludożercach
Tak, przyznaję, to moja matka jest pijanym nierobem obsikującym nadbałtyckie plaże. Tak, to ona pani Jandzie defekuje fryzurę. Tak, to matka moja Leokadia przepija wszystko, porzucając swe dzieci. To ten moher daje się kupić na 13. emeryturę i pozostałe błyskotki. To ona nie dba o demokrację i wolne sądy. O szybkie sądy też zresztą nie dba.
Bo moja matka jest ludożercą (tu warto by zadać pytanie, czy jest żeńska forma słowa „ludożerca" i czy istnieje potrzeba tworzenia jej, ale nie mam na podorędziu madame Spurek – w wersji żeńskiej Spurkini? – więc pytania nie zadam). Wracając do mej rodzicielki, to tak się rzecz właśnie ma. Jest ludożercą. A jak ludożercą, to i pijakiem, a każdy pijak to złodziej. Jest ludożercą, bo głosuje na PiS.
Nie zawsze tak z mamą było, ale moja matka jest – już ją niegdyś na łamach i w eterze denuncjowałem – jak Mongolia. Jeśli bowiem wierzyć PRL-owskiej encyklopedii, Mongolia wprost z feudalnego zacofania przeszła do postępowego socjalizmu, pomijając wsteczny i burżuazyjny etap kapitalistyczny. Takoż i moja mama wraz z koleżankami, małomiasteczkową inteligencją, przeszła z popierania...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
