Transakcje łańcuchowe – wątpliwości pozostały

Zasady przyporządkowania transportu do jednej z dostaw wydają się być klarowne, jednak diabeł tkwi w szczegółach. Nie wiadomo bowiem jak rozumieć stwierdzenie, że dany podmiot „wysyła lub transportuje" towar.

Transakcje łańcuchowe często są nieodłącznym elementem współpracy między zagranicznymi kontrahentami. Jednocześnie zazwyczaj stanowią problem dla przedsiębiorstw pod względem podatkowym, gdyż dla prawidłowej oceny podatkowej transakcji konieczne jest ustalenie, która z dostaw w łańcuchu jest tzw. dostawą ruchomą.

Unia Europejska postanowiła ujednolić zasady w obrębie wewnątrzwspólnotowych transakcji łańcuchowych. Zgodnie z dyrektywą Rady (UE) 2018/1910 z 4 grudnia 2018 r. zmieniającą dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do harmonizacji i uproszczenia niektórych przepisów w systemie podatku od wartości dodanej dotyczących opodatkowania handlu między państwami członkowskimi kraje członkowskie do 1 stycznia 2020 r. powinny implementować jej przepisy. W Polsce zmiany w zakresie transakcji łańcuchowych weszły w życie 1 lipca 2020 r. W nowych przepisach znalazło się pojęcie podmiotu pośredniczącego, a także ogólna zasada związana z przypisywaniem dostawy ruchomej w transakcjach łańcuchowych na terytorium UE.

Jednolite reguły dla każdego

Za podmiot pośredniczący uznaje się dostawcę innego niż pierwszy w łańcuchu, który wysyła / transportuje towar samodzielnie lub przez osobę trzecią działającą w jego imieniu.

W nowych przepisach wprowadzona została zasada ogólna, zgodnie z którą...