Zwodniczy urok wymiany pokoleń

autor zdjęcia: Wojtek Radwański

źródło: AFP

autor zdjęcia: Krzysztof Radzki

źródło: EAST NEWS

Obecna władza już dawno sama upokorzyła nauczycieli. Niech nie wymaga teraz od młodzieży respektu dla autorytetów. Na zdjęciu protest przed siedzibą lubelskiego PiS przeciwko nominacji Przemysława Czarnka na ministra edukacji i nauki, 8 października 2020 r.

PIOTR ZAREMBA Dziś młodzi opowiadają do kamer, że przeżywają swoje powstanie. Ale jeszcze niedawno narzekania na bierność młodzieży w walce z „pisowskim reżimem" były żelaznym repertuarem medialnej i intelektualnej opozycji.

Możliwe, że największe demonstracje przeciw werdyktowi Trybunału Konstytucyjnego już za nami. Że cały ten ruch będzie się wypalał. Możliwe i to, że do czasu ta fala chroniła nas przed całkowitym lockdownem. Władza nie miała śmiałości go wprowadzać, kiedy równocześnie nie czuła się na siłach czyścić ulice miast z tysięcy manifestantów.

Jestem przeciwny decyzji TK, zwłaszcza w tej chwili. Podjęto ją – nie ulega wątpliwości, że za zgodą lidera PiS Jarosława Kaczyńskiego – w momencie, kiedy Polska szczególnie potrzebuje przynajmniej namiastki wspólnoty przekraczającej podziały ideologiczne. Jesteśmy przecież w środku pandemicznego kataklizmu. Jestem jej także przeciwny w sytuacji, kiedy słabną aksjologiczne podstawy katolicyzmu w naszym kraju. Politycy nie powinni tej erozji tak gwałtownie przyspieszać.

O co ta wojna

Rozumiem podejście przeciwne zakładające, że nic nie jest ważniejsze od ocalenia choćby jednego życia. Ale zwracam uwagę, że przez lata ofiary z tego życia tolerowano – i to w czasie, kiedy obowiązujące prawo antyaborcyjne nawet zwiększyło poparcie dla restrykcji. To, że zdecydowano się na zmianę teraz, jawi mi się jako paradoks. Nie śmieję się z niego, bo wszystko tu jest raczej tragedią.

Puenta staje się jednak trochę farsą, kiedy prężąca muskuły rządząca ekipa nie jest w stanie przeciwstawić się choćby najpoważniejszym ekscesom: fizycznemu...