Jak rozliczyć nadwyżkę kosztów finansowania dłużnego

Nadwyżka kosztów finansowania dłużnego do kwoty 3 mln zł może zostać w całości zaliczona do kosztów uzyskania przychodów. Wskaźnik obliczony na podstawie EBITDA należy stosować dopiero do kwoty przewyższającej ten limit.

Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku 8 września 2020 r. (III SA/Wa 2591/19).

Spółka działa w branży energetyki odnawialnej i zajmuje się produkcją oraz sprzedażą energii elektrycznej w farmach wiatrowych na terytorium Polski. Spółka zaciągnęła zobowiązania podczas etapu inwestycyjnego, w celu sfinansowania budowy farm. Spółka przewiduje, że w najbliższym czasie łączna wartość kosztów finansowania dłużnego ponoszonego przez nią w danym roku podatkowym może przekroczyć wartość 3 mln zł.

Spółka uważała, że koszty finansowania dłużnego ponoszone przez nią spełniają warunek wskazany w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT dla zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów. Jej zdaniem nadwyżka kosztów finansowania dłużnego do kwoty 3 mln zł w roku podatkowym zawsze jest kosztem uzyskania przychodów w CIT. Z treści art. 15c ust. 14 pkt 1 ustawy wynika, że przepisu art. 15c ust. 1 nie stosuje się do nadwyżki kosztów finansowania dłużnego w części nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 3 mln zł.

Organ podatkowy nie zgodził się ze spółką i stwierdził, że art. 15c ustawy o CIT nie ma charakteru fakultatywnego. Ustalenie takie dokonywane jest w...