Muszę czuć konkret

źródło: Shutterstock

Marek Papszun ma 46 lat. Z Rakowem awansował najpierw do I ligi, a potem do Ekstraklasy

Raków wciąż nie ma własnego stadionu, a jest w tabeli wyżej niż potęgi ekstraklasy. Jak to się stało, mówi Marek Papszun – trener zespołu z Częstochowy.

Rzadko się zdarza, by drużyna drugi rok po wejściu do najwyższej klasy rozgrywkowej walczyła o mistrzostwo. Ostatnio w Europie dokonało tego Leicester City. Odpowiada panu takie skojarzenie?

Z jednej strony to brzmi fajnie, a z drugiej może warto pamiętać powiedzenie, że nic dwa razy się nie zdarza. Przed sezonem dużo było pytań sugerujących, jak to z nami będzie. Przecież zwykle drugi sezon po awansie jest bardzo ciężki. Jeśli ktoś chce, to może się doszukać analogii z Leicester. Można też sobie przypomnieć drużyny, którym nie szło tak dobrze.

To może są podobieństwa z Piastem Gliwice?

Też nie do końca, bo Piast, zanim zdobył mistrzostwo, już kilka sezonów rozegrał w ekstraklasie. Miał też bardziej doświadczoną kadrę, o innej skali zarobków.

Patrzycie jednak z góry na większość mocarzy...

Drużyna w tym roku jest silniejsza, ale staramy się jeszcze wzmocnić. Mamy większe możliwości finansowe, ale są też problemy. Nie mamy gdzie trenować, nie mamy podgrzewanej płyty, nie mamy własnego stadionu. Oczywiście, będziemy chcieli grać o jak najwyższe miejsce, ale dla nas każde powyżej ósmego będzie sukcesem.

Cały czas skromność i pokora?

Bardziej realizm. Ostatnio jeden z dziennikarzy zatytułował wywiad ze mną: pierwsza deklaracja o mistrzostwie Polski. Takie zdanie wybił, ale...