Jak rozliczyć sprzedaż faktorowi własnej wierzytelności

W przypadku sprzedaży wierzytelności własnej przez podatnika w ramach umowy faktoringu, zbywca rozpoznaje z tego tytułu przychód w kwocie netto. W kosztach ujmie wartość netto wierzytelności zaliczonej wcześniej do przychodów podatkowych.

Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 9 września 2020 r. (III SA/Wa 2488/19).

Spółka prowadzi działalność w zakresie świadczenia usług rachunkowo-księgowych, doradztwa podatkowego oraz działalność wydawniczą. Planuje zawarcie umowy faktoringu. Planowana umowa ma uregulować kwestię przenoszenia wierzytelności oraz zapłaty należnego wynagrodzenia z tytułu wykonywania przez faktora na rzecz spółki usług faktoringu. Umowa będzie się wiązała z przejęciem ryzyka wypłacalności odbiorcy (bez regresu), a tym samym będzie to tzw. faktoring pełny. Faktor przejmie bowiem ryzyko niewypłacalności dłużnika wobec wierzytelności objętych umową do wysokości przyznanego limitu kredytowego.

Zdaniem wnioskodawcy, sprzedaż wierzytelności własnych w wyniku zawarcia przez spółkę z faktorem umowy faktoringu nie skutkuje powstaniem przychodu, jeżeli wierzytelność zostanie uprzednio opodatkowana jako przychód należny, a otrzymana od faktora kwota z tytułu ceny nabycia wierzytelności nie przewyższy nominalnej wartości zbywanej wierzytelności. W konsekwencji, z tytułu zbycia wierzytelności spółka nie osiągnie przychodu w wysokości odpowiadającej wartości brutto wierzytelności.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał...