Upadły anioł poezji

źródło: Archiwum autora

Centrum Literatury Ezry Pounda w zamku Brunnenburg. Założyła je i prowadzi obecnie 96-letnia córka poety, Mary

źródło: Archiwum autora

Zamek Brunnenburg usytuowany jest na wzgórzu, nad miastem Merano w południowym Tyrolu

Egregor poetów, który i mnie w swoim czasie połaskotał próżnością, nakazuje mi przypomnieć zmarłego 1 listopada 1972 r. jednego z największych poetów XX wieku – Ezrę Pounda, człowieka o niespotykanej literackiej intuicji, który odcisnął swoje piętno na współczesnej, nie tylko angielskojęzycznej, poezji.

Erudyta, poliglota, tłumacz, a przede wszystkim człowiek otwarty na artyzm, na twórczość innych ludzi i wszystko to, co nazywamy „kondycją ludzką". Jego zawiły życiorys, i kontrowersje z nim związane, opisywany był i analizowany przez wielu tłumaczy i krytyków, w tym także polskich. Zatem dokonam kompilacji, by czytelnikowi przybliżyć tę postać. Ezra Pound, ściślej: Ezra Weston Loomis Pound, urodził się w 1885 r. w Hailey w stanie Idaho. Jego ojciec, Homer (matka Isabel z domu Weston), pracował w mennicy państwowej, „fabryce pieniędzy", co w przyszłości (jak niektórzy twierdzą) odbiło się na stosunku Pounda do kapitalizmu i systemu monetarnego sprowadzającego ludzki byt jedynie do gromadzenia dóbr. Ponadprzeciętnie zdolny uczęszczał do szkoły wojskowej, w wieku 13 lat wraz ze swoją ciotką popłynął parowcem do Europy. Zwiedził Anglię, Belgię, Niemcy i Włochy. Następie powrócił i rozpoczął studia językowe i literaturoznawcze, specjalizując się w językach romańskich, w Hamilton Collage w Clinton i na University of Pensylwania. Był najzdolniejszym z uczniów. Już w wieku 15 lat posługiwał się biegle łaciną i greką. W przyszłości opanuje język włoski, hiszpański, japoński i chiński, którego stanie się tłumaczem. Znawca jego życiorysu i poezji Andrzej Sosnowski tak to opisuje w „Posłowiu" do „Pieśni" Pouda wydanych przez PIW w 1996 r.: „Z pewnością nic poniżej dużej biografii...