Funkcja ochronna wierzycieli

Zgodnie z zasadą ostrożnej wyceny, podmioty zobligowane do prowadzenia ksiąg rachunkowych wartość należności wykazywanych w księgach rachunkowych i sprawozdaniu finansowym aktualizują poprzez utworzenie odpisów aktualizacyjnych.

W praktyce wysokość odpisu aktualizującego uzależnia się od liczby dni przeterminowania spłaty, dążąc do wykazania możliwej (wiarygodnej) kwoty, którą można odzyskać. Decyzję o utworzeniu odpisu aktualizującego podejmuje kierownik jednostki. Przyjęte przez jednostkę zasady tworzenia odpisów aktualizujących powinny zostać opisane w jej polityce (zasadach) rachunkowości.

Odpis aktualizujący księguje się po stronie Wn konta „Pozostałe koszty operacyjne" lub konta „Koszty finansowe", w korespondencji ze stroną Ma konta „Odpisy aktualizujące wartość należności". Przy naliczaniu odpisu aktualizującego należy uwzględnić kwotę należności brutto (wraz z należnym VAT i ewentualnymi odsetkami).

Rozliczenie podatkowe

Odpisy aktualizujące nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 26a ustawy o CIT (odpowiednio art. 23 ust. 1 pkt 21 ustawy o PIT) odpisy aktualizujące należności mogą zostać zaliczone do KUP, jeżeli dokonano ich na podstawie ustawy o rachunkowości, od tej części należności, która była uprzednio zaliczona do przychodów należnych, a ich nieściągalność została właściwie uprawdopodobniona. Warunki, jakie muszą zostać spełnione, by uprawdopodobnić nieściągalność należności, zakreśla art. 16 ust. 2a pkt 1 ustawy o CIT (odpowiednio art. 23 ust. 3 ustawy o PIT).

Kosztem podatkowym z tytułu dokonanego...