Śpieszmy się kochać małe sklepy, tak szybko odchodzą

autor zdjęcia: ARKADIUSZ ZIÓŁEK/East News

źródło: Rzeczpospolita

Bywały lata, że z rynku znikało nawet 5 tys. spożywczaków rocznie. Ten warszawski sklepik zamknięto w 2019 r.

Komu chce się wstawać w środku nocy, żeby jechać do hurtowni, a później spędzać cały dzień w sklepie. I za co, za takie grosze?

Klienci nam wymierają. Młodsi to wpadną co najwyżej latem po lody, jak jest promocja. A na większe domowe zakupy idą do Biedronki – opowiada właściciel niewielkiego sklepu w Gdyni. – W efekcie np. chemii gospodarczej właściwie zupełnie już nie sprowadzamy. A była na niej fajna marża – wspomina. Jego sklep latami prosperował. Dziś nasz rozmówca przymierza się do zamknięcia interesu.

W podobnej biedzie jest rzesza właścicieli małych sklepów. A przecież Polacy przywykli robić zakupy często i w pobliżu domu – to powinien być raj dla drobnego handlu. Jakim więc cudem sklepikarze znaleźli się w opałach? W poszukiwaniu odpowiedzi na to pytanie przyjrzyjmy się zwyczajom klientów, rynkowym trendom, drożyźnie, ale i decyzjom rządu, które miały wesprzeć handlowców, a tylko przyniosły im nowe problemy.

W kapciach po wędlinę

Jeszcze dekadę temu sklepów w Polsce było tak dużo, że pod względem ich liczby biliśmy na głowę nawet Włochy czy Hiszpanię, jedynie w dużo gęściej zamieszkanej Wielkiej Brytanii było ich więcej. Zmiany jednak postępowały szybko, po okresie żywiołowego rozwoju handlu, gdy sprzedawano nawet z kawałka chodnika czy łóżka polowego, rynek zaczął się cywilizować.

Zanim nadszedł boom na placówki samoobsługowe, sklep to była zwykle lada, zza której obsługiwał klientów niekoniecznie zadowolony z tego faktu pracownik. Stąd też, gdy...