Szczątki romantyków w służbie sanacji

autor zdjęcia: NAC

źródło: Rzeczpospolita

Przy okazji sprowadzenia do ojczyzny serca Tadeusza Kościuszki doszło do kolejnej odsłony potyczki pomiędzy dwoma stolicami Polski. Ostatecznie jednak serce Naczelnika trafiło do Warszawy i dziś spoczywa w kaplicy na Zamku Królewskim

autor zdjęcia: NAC

źródło: Rzeczpospolita

14 czerwca 1927 r. po nabożeństwie w polskim kościele oraz uroczystościach w centrum Paryża trumna z prochami Juliusza Słowackiego została złożona na statku ORP „Wilja”, na którego pokładzie Słowacki wypłynął w swoją ostatnią podróż. Co ciekawe, po dopłynięciu do Westerplatte trumna została przeniesiona na statek „Mickiewicz”, który następnego dnia wypłynął w górę Wisły – ku Warszawie

Apogeum romantyzmu w polskiej polityce przypadło 95 lat temu. Dwa wydarzenia zamykały wtedy pierwszy okres stabilizacji władzy sanacji: sprowadzenie do Polski prochów Juliusza Słowackiego oraz serca Tadeusza Kościuszki.

Już u swego zarania romantyzm był czymś znacznie szerszym niż tylko nurtem literackim. Dla wielu Polaków wiązał się z systemem wartości ideowych, moralnych, filozoficznych, artystycznych, ale również politycznych. W okresie zaborów to właśnie romantyzm tworzył z samych Polaków wspólnotę narodową. Pobudzając wyobraźnie i uczucia patriotyczne, zagrzewał do walki o niepodległość.

Wraz z odzyskaniem niepodległości romantyzm nie utracił swojego szczególnego miejsca w polskiej myśli społeczno-politycznej. Wręcz przeciwnie. Wynikało to z faktu, że w czasie powstawania nowoczesnych partii politycznych (na przełomie XIX i XX wieku) ukształtowały się również podstawy ideowe najważniejszych nurtów politycznych, odgrywających kluczową rolę w II RP.

Mimo że niemal wszystkie partie polityczne odwoływały się w różnym stopniu do romantycznego imaginarium, tylko w jednym obozie politycznym osiągnął on swoją polityczną pełnię, zaś po 1926 r. uzyskał swoje państwowe oblicze. Tym środowiskiem byli piłsudczycy oraz późniejszy obóz sanacyjny.

Piłsudczycy postrzegali siebie w roli spadkobierców romantyków, a rządzona przez nich pomajowa Polska miała stanowić ziszczenie ideałów i snów romantycznych marzycieli. Właśnie w Marszałku upatrywali...