Starcy rozprawiają się z młodymi

autor zdjęcia: Getty Images

źródło: Rzeczpospolita

Protesty po śmierci 22-letniej Mahsy Amini przybrały rewolucyjną formę. Towarzyszy im często palenie hidżabów. Jak podczas demonstracji na ulicach Teheranu, 1 października (na zdjęciu)

Przez Iran przetaczają się protesty. I choć ulice spłynęły krwią, a świat solidarnie śle wyrazy sympatii z protestującymi, to niewiele wskazuje, by ta „rewolucja” miała szanse powodzenia.

Taśma numer jeden: Mahsa Amini

Wystarczy rzut oka na kilka dostępnych w sieci zdjęć: 22-latka z położonego w irańskim Kurdystanie Saghghezu nosiła się tak, jak olbrzymia większość dziewcząt w bogatszych dzielnicach irańskiej klasy średniej i biznesowego establishmentu. Nonszalancko zsunięta niemal na czubek głowy chusta, swobodnie narzucona bluza, odsłonięta szyja, mocny makijaż, starannie ułożona fryzura. Iranki od lat testują granice swobody obyczajowej, jakie są w danej chwili akceptowalne dla reżimu.

W ostatnich miesiącach granice te przesunęły się na niekorzyść kobiet. Gasht-e Ershad – czyli Patrole Przewodnictwa, wiadomo: islamskiego, pod rządami stosunkowo nowego jeszcze prezydenta Ebrahima Raisiego mają swoje pięć minut. Poprzednik Raisiego, jak spekulowano, chciał tę obyczajową policję rozwiązać. Raisi zafundował Patrolom renesans: podniósł budżet formacji i płace, zatrudnił nowych funkcjonariuszy i funkcjonariuszki. Na ulicach największych miast miało się ich pojawić w tym roku około 7 tysięcy.

Mahsa Amini, stając 13 września naprzeciw Patrolu, być może zlekceważyła poczucie misji oraz własnej wagi, jakie mieli funkcjonariusze. Może uznała, że może wdać się z nimi w kłótnię, a może zakpiła z powagi, z jaką traktowali swoje zadanie sprawdzania, ile tam pod chustą widać. Dość, że z nagrania zrobionego przez jedną z przyjaciółek wynika, że członkowie Patrolu zaczynają szarpać i...