Świat słyszany zza krat

autor zdjęcia: skan z archiwum strony strzebielinek.pl/eats news

źródło: Rzeczpospolita

Osadzeni w obozie, zasmakowawszy widoku militarnej siły, jakiej użyli do internowania nas, słysząc przez nocnik kolejne komunikaty o mobilizacji poszczególnych zakładów pracy i całych gałęzi gospodarkinie byliśmy pewni reakcji społeczeństwa. Na zdjęciu: rysunek obozu w Strzebielinku wykonany przez Tomasza Coftę, jednego z internowanych działaczy Solidarności, 1982 r.

autor zdjęcia: Laski Diffusion/East News (2)

źródło: Rzeczpospolita

autor zdjęcia: Laski Diffusion

źródło: Rzeczpospolita

źródło: Rzeczpospolita

Obawialiśmy się, że ludzie dadzą się zastraszyć, ugną się pod terrorem. W miarę upływu czasu stało się jednak jasne, że pomimo zastosowania tak drastycznych środków władza nie ma szans na zwycięstwo.

Rzecz oczywista, że najważniejsze były dla nas wieści z zewnątrz – te o naszych rodzinach i te o prawdziwej sytuacji w kraju oraz reakcjach świata (na wprowadzenie stanu wojennego – red.). Drugiego dnia pobytu założono nam w celi głośnik – nazwany zaraz nocnikiem ze względu na treść płynących z niego informacji.

Przez pierwsze dni nie mieliśmy prasy, nie było jeszcze odwiedzin, lekarze i klawisze unikali rozmów o tym, co dzieje się na zewnątrz obozu. Wiadomości radiowe były więc słuchane uważnie. Funkcjonował jedynie pierwszy program, a dzienniki nadawano w ciągu dnia co godzinę. Najwięcej wiadomości zawierały dzienniki o siódmej rano i wieczorne – o dziewiętnastej i dwudziestej pierwszej.

Tego ostatniego do świąt nie dało się słuchać, bo radiowęzeł kończył właśnie wtedy pracę. Dopiero od Wigilii przedłużono czas gaszenia światła do dwudziestej drugiej, do tej też godziny działał radiowęzeł. Pierwszego dziennika słuchało się jeszcze w łóżkach. Ja większość tych porannych wiadomości przesypiałem. Ci, którzy słuchali, gdy było coś ciekawego, od razu podnosili alarm albo później opowiadali wszystko szczegółowo. Tak było na przykład z oświadczeniem Urbana, które narobiło tyle szumu – puścili je tylko rano. Podobnie zrobili z informacją o emigracji polskiego ambasadora w Japonii,...