Wynarodowianie po rosyjsku

autor zdjęcia: Rusłan Szoszyn

źródło: Rzeczpospolita

Henadij Starczenko (z lewej) bronił zakładów Azowstal w Mariupolu. W rosyjskiej niewoli spędził 165 dni. Ołeksander Czokow (z prawej) jest ewangelickim duchownym, kapelanem w ukraińskich siłach zbrojnych. Rosjanie przetrzymywali go 43 dni

Trafili do niewoli, gdy bronili swojej ojczyzny. Doświadczyli tortur i do końca życia zapamiętają kły wściekłych rosyjskich owczarków.

Kamieńsk Szachtyński. Niewielkie rosyjskie miasto na południu kraju w obwodzie rostowskim. Tuż obok granica z Ukrainą, po drugiej stronie obwód ługański, niemalże w całości okupowany przez Rosję. Strażnicy więzienni w miejscowej kolonii karnej nie mają litości dla ukraińskich jeńców. Zakutych w kajdanki pędzą korytarzem, zadając ciosy gumowymi pałkami. By ratować głowę, trzeba podstawiać inne części ciała. Większość ciosów przypada na plecy i ręce. Czasem trafiają po nogach.

– Tych, którzy niezbyt szybko biegli, popychano. Jeden ze strażników popchnął mnie tak mocno, że uderzyłem głową prosto w kant metalowych drzwi. Straciłem świadomość. Wokół mnie rozlała się kałuża krwi. Myśli pan, że zawołali lekarza? Nie. Kazali innemu jeńcowi, by wyciągnął mnie na zewnątrz i ten zwykłą wodą umył moją głowę. Ranę zarzucili jakimś bandażem, który następnego dnia gwałtownie i na sucho zerwano. Znów polała się krew. Wycisnęli mi na głowę tubkę zwykłego kleju, smród wskazywał, że był to klej do gumy. Całość zabandażowano – opowiada „Plusowi Minusowi” Henadij Starczenko. Będąc żołnierzem obrony terytorialnej, do połowy maja bronił zakładów Azowstal w Mariupolu. Później 165 dni spędził w rosyjskiej niewoli.

Smażcie się w piekle

Pamiątka po spotkaniu z rosyjskim strażnikiem więziennym...