My chcemy mięsa!

autor zdjęcia: Krzysztof Wójcik/Forum

źródło: Rzeczpospolita

1 kwietnia 1981 r. wprowadzono w Polsce tzw. kartki na mięso. Nie zwiększyło to jednak dostępności mięsa w sklepach. Decyzję o zniesieniu reglamentacji podjęto już w 1983 r., ale kartki zniknęły dopiero w 1989 r.

W największym protestach w historii PRL chodziło o jedzenie. Od dostępności mięsa zależał nie tylko dobrobyt społeczeństwa, ale też przyszłość partyjnych kacyków. Kariery sekretarzy KC PZPR kończyły się, gdy nie potrafili sprostać wyzwaniu. Na mięsie polegli Gomułka, Gierek i Kania.

W Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej mięso stanowiło nie tylko towar pierwszej potrzeby, ale również oręż politycznego nacisku w rękach społeczeństwa. Wszelkie kryzysy społeczno-polityczne dotyczyły w jakiejś mierze zaopatrzenia w mięso i nieraz doprowadziły do zmian na szczytach władzy. Każdy członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej musiał być świadomy, że braki w zaopatrzeniu w mięso, podwyższanie cen czy inne manipulacje w jego dostępności mogły prowadzić do jego upadku. A mimo to zarówno Władysław Gomułka, jak i Edward Gierek za pomocą mięsa próbowali walczyć ze społeczeństwem. I przegrali.

Po zakończeniu II wojny światowej sytuacja społeczeństwa polskiego była tragiczna. Kraj znajdował się pod okupacją sowiecką, władze komunistyczne, legitymizując swoje rządy, prowadziły brutalną politykę eksterminacji podziemia niepodległościowego, równocześnie eliminując pozostałości systemu demokratycznego, w tym partii politycznych, jak choćby Polskiego Stronnictwa Ludowego. Do tego dochodziło zagospodarowywanie nowych ziem nabytych w wyniku zmowy jałtańskiej, co do których przyszłości polskie społeczeństwo nie było do końca pewne, licząc na wybuch III wojny światowej i powrót na Kresy Wschodnie. Odbudowa kraju szła bardzo powoli ze względu na fatalną sytuację materialną robotników. Władze, nie radząc sobie...