Dodatkowy zarobek po godzinach to nie sprawa pracodawcy

Nowe przepisy w kodeksie pracy wskazują wprost, że bez wyraźnej podstawy prawnej lub bez zawarcia umowy o zakazie konkurencji nie można zakazać pracownikowi pracy w innej firmie.

Na skutek ostatniej nowelizacji kodeksu pracy, która weszła w życie 26 kwietnia 2023 r., pracodawcy nie mogą już swobodnie ingerować w dodatkową działalność zarobkową swoich pracowników. Przewiduje to wprost nowy art. 261 § 1 k.p., zgodnie z którym pracodawca nie może zakazać pracownikowi jednoczesnego pozostawania w stosunku pracy z innym pracodawcą, ani też dodatkowego zatrudnienia na innej podstawie (np. w ramach umowy zlecenia, umowy o dzieło lub umowy B2B). Od tej zasady kodeks pracy przewiduje tylko dwa wyjątki, o czym poniżej.

Prawo unijne

U podstaw zmian w kodeksie pracy legła dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1152 w sprawie przejrzystych i przewidywalnych warunków pracy w Unii Europejskiej. Zgodnie z nią państwa członkowskie mają obowiązek zapewnienia, by pracodawca nie zabraniał pracownikowi podejmowania pracy u innych pracodawców, poza harmonogramem czasu pracy ustalonym z tym pracodawcą, ani nie poddawał pracownika niekorzystnemu traktowaniu z tego powodu.

Jedocześnie wspomniana dyrektywa dała państwom członkowskim możliwość ustalenia w krajowym ustawodawstwie pewnych ograniczeń w łączeniu stanowisk, które wynikają z przyczyn obiektywnych. Wśród nich wymieniono zdrowie i bezpieczeństwo, ochronę tajemnicy handlowej, rzetelność służby cywilnej lub unikanie konfliktu interesów.

...