Medycyna defensywna

źródło: Rzeczpospolita

Klarowna komunikacja bez manipulacji powinna być jedną z podstawowych kompetencji każdego lekarza. Ale na niewiele się to zda, jeśli nie zmieni się podejście do bezpieczeństwa pacjenta w polskim systemie ochrony zdrowia.

Śmierć 33-letniej pani Doroty w nowotarskim szpitalu to kolejny przykład na to, że w Polsce zainteresowanie sytuacją w ochronie zdrowia wymaga strasznego dramatu, i to takiego, który można wykorzystać w bieżących potyczkach politycznych. Historia pacjentki w ciąży, której wedle słów rodziny zalecano trzymać nogi w górze, by „wróciły wody płodowe”, podczas gdy w jej organizmie rozwijała się sepsa, w sposób oczywisty wpisuje się w spór wokół zaostrzenia prawa dotyczącego przerywania ciąży.

Oczywiście, w jej przypadku zachodziły przesłanki do tego, by w świetle obowiązującego prawa ciążę przerwać, gdyż – co niestety wiemy dziś ze 100-proc. pewnością – nie tylko zdrowie, ale i życie matki było zagrożone. Miejmy nadzieję, że prowadzone w tej sprawie dochodzenie rzuci światło także na siłę ewentualnego efektu mrożącego wyroku Trybunału Konstytucyjnego. Jednak każdy, kto miał szerzej do czynienia z oferowaną w Polsce przyszłym matkom opieką, musi wiedzieć, że sprowadzanie zaistniałej sytuacji do skutku wyroku TK jest nieuzasadnionym optymizmem. Problem jest niestety znacznie poważniejszy.

Po pierwsze, prowadzenie ciąży, a szerzej – zdrowie prokreacyjne kobiet – nie stanowi priorytetowego obszaru polityki zdrowotnej, mimo lamentów nad niską dzietnością. Po drugie, pacjentki...