Subtelnie, ale z przekazem

autor zdjęcia: Grzegorz Ksel/REPORTER

źródło: Rzeczpospolita

Muzeum Martyrologii Wsi Polskich w Michniowie (woj. świętokrzyskie) w swoim obecnym kształcie zostało ukończone w 2021 r. Składają się na nie abstrakcyjne formy architektoniczne, które swą ascetyczną formą mają nawiązywać do tradycyjnej architektury polskiej wsi

Nie można hierarchizować, co jest bardziej potrzebne – Muzeum Współczesne we Wrocławiu czy muzeum ks. Popiełuszki w podlaskich Okopach. To różne inwestycje, inaczej finansowane, o nieporównywalnych budżetach. O tym, że pierwsze nie powstało, a drugie jest w budowie, decyduje m.in. to, że za projektem stali ludzie zdeterminowani, dla których to ważna misja.Rozmowa z Mirosławem Nizio, twórcą architektury pamięci i licznych projektów muzealnych

Niedawno kontrowersje wywołał projekt budynku Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Wielu mówiło, że ta budowla o kształcie białego, betonowego sześcianu jest toporna i brzydka. Panu się podoba?

Tak. Wydaje się, że obiekt jest uniwersalny, spójny z otoczeniem i nie próbuje ścigać się z Pałacem Kultury. I nawet tak inwazyjny materiał jak biały beton użyty jest subtelnie, warsztatowo perfekcyjnie i wydobędzie jakość obiektu.

A szerzej, jak pan ocenia polski design architektoniczny?

Nasi architekci i designerzy stają się poważnymi graczami, o czym świadczą rozstrzygnięcia znaczących konkursów, także Biennale Architektury w Wenecji. Markami są już Robert Konieczny czy Oskar Zięta. Konieczny jest uznanym projektantem przede wszystkim indywidualnej architektury mieszkaniowej, ale również autorem nagradzanych projektów publicznych. Zięta poszukuje na pograniczu rzeźby i form użytkowych. Jest też Mirosław Bałka, który krąży między pamięcią i architekturą.

Pana domeną jest tzw. architektura narracyjna i pomniki pamięci. Co to właściwie znaczy?

Staram się, żeby moje projekty były tak uniwersalne, żeby mogły oddziaływać również na przyszłe pokolenia. Niezwykle ważne jest dla mnie, żeby architektura miała przekładnię...