Podnieść piłkę i pobiec

autor zdjęcia: AFP

źródło: Rzeczpospolita

Nie brakuje głosów, że rugby jest brutalnym sportem dla dżentelmenów, a bogata historia dodaje dyscyplinie szlachetności

Mistrzostwa świata w rugby zaczęły się od meczów na antypodach w 1987 r. Dziś nadal towarzyszy im XIX-wieczny mit założycielski dyscypliny oraz przekonanie, że to jedno z najbardziej udanych i dochodowych wydarzeń współczesnego sportu.

Wielu wierzy, że rugby narodziło się jesienią 1823 roku, kiedy niejaki William Webb Ellis – jak piszą historycy – „z lekkim lekceważeniem zasad futbolu po raz pierwszy wziął piłkę w dłonie i pobiegł z nią, tworząc w ten sposób charakterystyczną cechę gry w rugby”.

Można więc napisać, że w tym roku obchodzimy 200-lecie tego wyczynu i chociaż niektórzy badacze uznają historię za apokryf, obecność pomnika Webba Ellisa przed elitarną szkołą prywatną z internatem w miejscowości Rugby we wschodniej części hrabstwa Warwickshire wydaje się sugerować, że większość ludzi – zwłaszcza gracze oraz kibice – z radością przyjmuje powszechnie znaną relację za prawdę.

O głównym bohaterze opowieści wiadomo co nieco. Urodził się w Salford w hrabstwie Lancashire w 1806 roku jako najmłodszy z trzech synów Jamesa Ellisa, korneta 7. Pułku Dragonów. Najstarszy, James junior, zmarł w wieku trzech lat. Drugi syn, Thomas, został chirurgiem w pobliskim Dunchurch. Wielka Brytania była w tym czasie zaangażowana w walkę w Hiszpanii i Portugalii przeciwko rewolucyjnej Francji. Ponieważ ojciec Williama zginął podczas ataku kawalerii przeciwko Francuzom w pobliżu Albuera w Hiszpanii w 1812 roku, wdowa otrzymała emeryturę wojskową i przeniosła się do Rugby, aby William i Thomas mogli...