Narzędzia w ludzkich rękach

źródło: Rzeczpospolita

Rys. Mirosłąw Owczarek

Pokładamy wiarę w tymt, że każda nowa technologia przyniesie nam postęp. Ale wraz z nim przychodzi rozczarowanie, bo nie tak wyobrażaliśmy sobie jego konsekwencje. Zapominamy, że technologie nie żyją własnym, niezależnym życiem – to nasza natura decyduje o tym, jak zostaną wykorzystane.

Na pozór były to czasy, gdy wszystko było prostsze. Zwłaszcza zbudowanie wielkiego biznesu, który przyniósłby miliony, może nawet miliardy dolarów. W początkach internetu nikt nie wiedział, bo skąd mógłby, jakie pomysły wykluwają się w kalifornijskich garażach, w akademikach i na korytarzach uniwersytetów Stanforda, Princeton czy MIT.

To oczywiście tylko złudzenie, bo kto nie ma błyskotliwego pomysłu, determinacji i choćby cienia smykałki do biznesu, raczej sukcesu nie osiągnie. A choć Larry Page i Sergey Brin zaczynali skromnie, to mieli genialny pomysł, a Scott Hassan naprawdę umiał kodować. I tak w 1996 r. narodził się projekt naukowy BlackRub, znany dzisiaj w dużo bardziej zaawansowanej formie jako Google Search.

W 2004 r. potężny już Google wkroczył na giełdę. To był spektakularny sukces. A początkowa cena akcji w ofercie publicznej (IPO) – 85 dol., w kilka lat została zwielokrotniona. Inwestycja marzeń. Ale w 2004 r. nie wszyscy tak myśleli. „Nawet nie wysilajcie się obstawiać tego IPO – to strzał w ciemno” – można było przeczytać w „BusinessWeeku”. Wejście na giełdę „to jedna z najgorszych rzeczy, jakie mogą się przytrafić Google’owi” – twierdził Danny Sullivan, znany wówczas analityk branżowy. Wieloletni prezes Google’a Eric Schmidt pisał na łamach „Harvard Business Review” w 2010 r. „Ludzie obawiali, że idąc na giełdę, Google straci swoją cenioną obiektywność i...