Księga podpowiedzi

autor zdjęcia: Bruno Coelho/AdobeStock

źródło: Rzeczpospolita

źródło: Rzeczpospolita

Kraków żyje w kilku epokach naraz.

Wiek XX jest w historiografii krakowskiej potraktowany tak, jakby nie był wart uwagi. Wiemy o nim bardzo mało, częściej z pamiętników lub wywiadów niż z prowadzonych metodycznie badań. Często wiemy coś tylko dzięki jednemu autorowi, a jeszcze częściej nie wiemy po prostu nic. Cmentarz Rakowicki jest w tej sferze wielką księgą podpowiedzi. Zbiorem pierwszych stron książek, początków akapitów, intrygujących pytań.

Wspomniałem już kilka metod, którymi można się posługiwać, rozszyfrowując Rakowice. Od prostego śledzenia losów osób pochowanych w największych grobowcach, przez obserwowanie powiązań rodzinnych, aż po analizę co ciekawszych nagrobnych inskrypcji. Ale ta księga podpowiedzi jest jeszcze ciekawsza, gdy zestawia się ją nieustannie z innymi danymi, im mniej „narracyjnymi”, tym lepiej. W księdze adresowej z roku 1932 autorzy zamieścili listę właścicieli poszczególnych budynków.

Punkt wyjścia

Jako właściciel kamienicy przy ulicy Batorego 21 wpisany jest Franciszek Fierich, nieżyjący już w momencie wydawania księgi adresowej. Ten wybitny prawnik, rektor UJ na początku XX wieku, poseł na sejm galicyjski, członek austriackiego Trybunału Stanu został w niepodległej Polsce prezydentem Komisji Kodyfikacyjnej. 8 września 1928 roku zmarł po zawale, którego doznał, uczestnicząc...