Mądrość Jadwigi Andegaweńskiej

autor zdjęcia: Muzeum Narodowe w Warszawie Wikipedia

źródło: Rzeczpospolita

„Przysięga królowej Jadwigi” – obraz Józefa Simmlera z 1867 r.

autor zdjęcia: Wikimedia Commons

źródło: Rzeczpospolita

Dymitr z Goraja, marszałek wielki koronny, powstrzymuje Jadwigę od wyłamania drzwi na zamku w Krakowie, obraz Jana Matejki

autor zdjęcia: Archiwum Krzysztofa Konopki

źródło: Rzeczpospolita

Krzysztof Konopka, pisarz, autor cyklu „Hedvigis”

„Jadwiga po koronacji na króla Polski miała wrócić na rodzinny dwór i mieszkać tam aż do ukończenia 12 lat. Obietnicę jednak złamano, a dziewczynka już nigdy nie zobaczyła matki” – mówi Krzysztof Konopka, pisarz i autor cyklu „Hedvigis”.

16 października 1384 r. na tronie polskim zasiadła chyba najbardziej zdumiewająca pretendentka w całej jego historii. 10-letnia królewna, córka króla Ludwika Węgierskiego, musiała czekać jeszcze wiele lat, zanim rzeczywiście mogła zacząć rządzić powierzonym jej królestwem. Jak doszło do tego, że Jadwiga Andegaweńska została królem Polski?

Ludwik Węgierski, w swojej ojczyźnie uhonorowany przydomkiem Wielki, zasiadał na tronie przez 40 lat, z czego przez ostatnie 12 lat był również królem Polski. Został nim po śmierci swego wuja Kazimierza Wielkiego, który nie doczekał się legalnego męskiego potomka. Ludwika spotkał podobny los. Wraz z żoną Elżbietą miał jedynie córki, jednak postanowił uczynić je swymi sukcesorkami, co zarówno w Polsce, jak i na Węgrzech było posunięciem nowatorskim. Ostatecznie lata wysiłków (należy choćby wspomnieć słynny przywilej koszycki z 1374 r.) zaowocowały tym, że po śmierci władcy jego dwie najmłodsze córki, Maria i Jadwiga, zostały koronowane na „królów” – odpowiednio Węgier (i Chorwacji) oraz Polski, choć pierwotnie miało być na odwrót, a jeszcze wcześniej, gdy żyła starsza córka – Katarzyna, mała Jadwiga w ogóle nie była brana pod uwagę. Do koronacji Marii doszło już w tydzień po śmierci Ludwika, 17...