osobliwa denisowiańska dziewczynka

autor zdjęcia: Eddie Gerald / Alamy Stock Photo/BEW

źródło: Rzeczpospolita

To niewiarygodne, ale zespół badaczy wykonał swoją pracę na próbce kości ważącej zaledwie 40 miligramów; tyle mniej więcej waży półtora ziarnka ryżu. Ustalili, że ten paliczek małego palca pochodzi od młodej dziewczyny mającej 13,5 roku, prawie na pewno z prawej ręki. Miała ciemnobrzowe włosy, piwne oczy i ciemną karnację – żadnych piegów! Na zdjęciu: rosyjscy badacze wJaskinii Denisowa

źródło: Rzeczpospolita

Kilkakrotnie czytałem doniesienie o odkryciu w Denisowej Jaskinii. Byłem całkowicie osłupiały, że jakimś sposobem gdzieś w Eurazji żyła niegdyś jeszcze jedna grupa ludzi. Jak archeolodzy mogli ją przegapić? Czy to rzeczywiście mogła być prawda?

W piątek 4 grudnia 2009 r. w słynnym na całym świecie laboratorium genetycznym lipskiego Instytutu Antropologii Ewolucyjnej im. Maxa Plancka (Max-Planck-Institut für evolutionäre Anthropologie) wydarzyło się coś niezwykłego.

Johannes Krause, młody naukowiec odbywający staż podoktorski, oraz doktorantka Qiaomei Fu odczytywali sekwencję DNA z małej próbki kości (7 × 5 mm), pochodzącej z paliczka palca piątego ludzkiej ręki. Kość była fragmentem obiektu, który znaleziono w 2008 roku w warstwie 11.2 podczas prac wykopaliskowych w Komorze Wschodniej Denisowej Jaskini [...]. Ze względu na prawdopodobne znaczenie znaleziska rosyjski archeolog przekazał kość do rąk własnych promotorowi pracy doktorskiej Johannesa, dyrektorowi Departamentu Genetyki Ewolucyjnej w Instytucie Maxa Plancka, liderowi Projektu Poznania Genomu Neandertalskiego i pionierowi w dziedzinie badań pradawnego DNA – Svantemu Pääbo. Po wyekstrahowaniu i zsekwencjonowaniu DNA mitochondrialnego Krause przyrównał sekwencję mtDNA z Denisowej Jaskini do sześciu sekwencji mtDNA neandertalczyków, wcześniej przeanalizowanych przez grupę Pääbo, a także setek zbadanych sekwencji mtDNA żyjących dzisiaj ludzi.

Wtedy zauważył coś nietypowego.

Podczas gdy neandertalczycy różnią się od ludzi anatomicznie współczesnych zasadami azotowymi w średnio 202 miejscach z 16 500 par zasad genomu...