Datio in solutum nie jest czynnością odpłatną

Do wykonania zobowiązania poprzez spełnienie innego świadczenia niż pierwotnie uzgodnione między stronami (datio in solutum) nie ma zastosowania ograniczenie w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów straty powstałej na takiej transakcji przewidziane dla czynności odpłatnego zbycia.

Tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 7 sierpnia 2024 r. (II FSK 1984/23).

Spółka udziela kredytów i pożyczek na podstawie ustawy o kredycie konsumenckim. Działalność operacyjna spółki jest finansowana z pożyczek udzielanych przez firmę windykacyjną. Zamiast spłaty otrzymanych pożyczek spółka planuje w ramach instytucji datio in solutum przekazać wierzycielowi za jego zgodą wierzytelności pożyczkowe przysługujące spółce wobec osób trzecich. Spółka zwróciła się do organu podatkowego z pytaniem, czy w związku z przeniesieniem wierzytelności pożyczkowych w ramach datio in solutum będzie uprawniona do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów w wysokości wartości nominalnej przenoszonych wierzytelności na zasadach określonych w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, natomiast zastosowania nie znajdzie art. 16 ust. 1 ustawy o CIT i wyłączenia w nim wskazane.

Zdaniem spółki datio in solutum, jako sposób wykonania zobowiązania poprzez spełnienie innego świadczenia niż pierwotnie uzgodnione między stronami, nie może zostać uznane...