Szacowanie oczekiwanych strat kredytowych wg MSSF 9 wpływa na ryzyko płynności

Firmy, które prowadzą rachunkowość wg MSSF, zamiast rozpoznawać straty dopiero w momencie wystąpienia problemów z płatnościami, muszą przewidywać je już na etapie uznania aktywów w księgach.

MSSF 9 (Międzynarodowy Standard Sprawozdawczości Finansowej nr 9) wprowadził nowy sposób wyceny aktywów finansowych poprzez zastosowanie modelu oczekiwanych strat kredytowych (ECL – Expected Credit Loss). Zamiast rozpoznawać straty dopiero w momencie wystąpienia problemów z płatnościami, firmy, które prowadzą rachunkowość wg MSSF, muszą przewidywać możliwe straty już na etapie uznania aktywów w księgach. To oznacza, że firma tworzy odpisy aktualizujące wartość należności np. z tytułu faktur na podstawie historycznych danych, oceny sytuacji finansowej klientów oraz prognoz gospodarczych.

W odniesieniu do firm z sektora niefinansowego stosowanie ECL sprowadza się do przypadków szacowania strat z tytułu opóźnień zapłat za faktury wystawione przez firmę (w tym przypadku mamy podejście grupowe/portfelowe) lub do przypadków szacowania oczekiwanych strat na takich aktywach jak nabyte obligacje, środki pieniężne ulokowane na rachunku w banku czy też na ekwiwalentach środków pieniężnych ulokowanych w fintechach (w tym przypadku będziemy mieć podejście indywidualne do szacowania oczekiwanej straty).

Model ECL i jego ryzyko

Celem tego modelu jest prognoza oczekiwanych strat, czyli w przypadku portfela faktur będzie to wyliczenie prognozowanej kwoty niezapłaconych faktur, a w przypadku nabytych obligacji prognoza straty części (czasem...