Polska droga do NATO
Polska droga do NATO
MARIA WňGROWSKA
Dążenie III Rzeczypospolitej do sojuszu północnoatlantyckiego wynikło przede wszystkim z przesłanek politycznych -- i czas, jaki od podjęcia takiej strategicznej decyzji nas dzieli, niczego w tej mierze nie zdezaktualizował. Perspektywa bliskiego już członkostwa w NATO oznacza dla Polski dołączenie do wspólnoty demokratycznych, najwyżej rozwiniętych gospodarczo i cywilizacyjnie państw, które są połączone w sojuszu obronnym na podstawie suwerennych decyzji każdego z nich.
Akces do NATO jest konsekwencją ustrojowych przemian, jakie zaczęły się w Polsce w 1989 roku, ale trudno dokładnie określić moment, w którym zapadła konkretna decyzja w tej sprawie. Polscy politycy, zwłaszcza z pierwszego niekomunistycznego rządu, premier Tadeusz Mazowiecki i minister spraw zagranicznych Krzysztof Skubiszewski, byli świadomi, że na przełomie lat 80. i 90. niekoniecznie całkiem jednoznacznie należało artykułować owo dążenie. Chcieli jednak, by w razie zagrożenia bezpieczeństwa Polski NATO nie pozostało wobec nas "obojętne".
Z dzisiejszej perspektywy Polska droga do NATO prowadziła prosto. Jedynie niektórzy politycy...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta