![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Skutki deficytu i cele reformy
Finanse państwa
Skutki deficytu i cele reformy
Stanisław Gomułka
Projekt budżetu ożywił spory między zwolennikami mniej i bardziej twardej polityki pieniężnej i fiskalnej. Duże różnice opinii dotyczą w szczególności oceny skali nie wykorzystanych mocy produkcyjnych i w związku z tym oceny roli deficytu budżetowego w wychodzeniu z recesji. W 1993 roku mieliśmy do czynienia ze wzrostem gospodarczym, pomimo znacznego zmniejszenia się deficytu budżetowego i dużego zmniejszenia się nadwyżki handlowej. Realny popyt wzrósł prawdopodobnie aż o około 6 do 7 proc. Produkt krajowy brutto wzrósł tylko o około 4 proc. Różnicę pokrył dodatkowy import, który w związku z tym wzrósł aż o około 20 proc. To bardzo znamienne doświadczenie 1993 roku świadczy wyraźnie o tym, że główne bariery wzrostu leżą po stronie podaży, a w związku z tym oczekiwania, że dodatkowy popyt (pieniądz, deficyt budżetu) wywoła wzrost produkcji -- są płonne i niebezpieczne. Taki sztucznie wywołany wzrost popytu powoduje bowiem przede wszystkim i natychmiast albo wzrost importu, albo cen, a na dłuższą metę obniża inwestycje i podwyższa dług publiczny.
Deficyt a inwestycje
Zastanówmy się nad głównymi skutkami makroekonomicznymi deficytu budżetowego. Wychodzenie z recesji w Polsce jest, jak dotąd, wynikiem głównie...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
