![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Proces jawny, świadkowie bez twarzy
Prof. Stefan Lelental, kierownik Katedry Prawa Karnego Uniwersytetu Łódzkiego
Proces jawny, świadkowie bez twarzy
Mijają trzy lata funkcjonowania w polskim procesie karnym instytucji świadka incognito. Czy dotychczasowa praktyka sądowa pozwala uznać, że ta forma zdobywania dowodów zdała egzamin?
S TEFAN L ELENTALS_ m_ a_ l_ l_ C_ a_ p_ s
-- Odstępstwo od podstawowych zasad procesowych: jawności i bezpośredniości, zrodziła potrzeba zapewnienia maksymalnego bezpieczeństwa świadkowi, którego zeznania mogą mieć decydujące znaczenie dla stwierdzenia przez sąd, że ktoś popełnił przestępstwo. Ktoś na tyle groźny dla świadka, że ten może się czuć zagrożony, jeśliby zeznania swoje złożył w obecności oskarżonego, publiczności i innych uczestników procesu karnego. Wzrost przestępczości i pojawienie się takich nowych i groźnych zjawisk jak dobrze zorganizowane duże grupy przestępcze w znacznym stopniu legły u podstaw myślenia, że maksymalne utrudnienie identyfikacji świadka pozwoli lepiej zwalczać zagrożenia ładu prawnego i usprawnić skuteczność orzekania. Ale analizując zdobyte już w ciągu minionych trzech lat doświadczenia, nie mogą potwierdzić z pełnym przekonaniem, że narodziło się coś rzeczywiście korzystnego dla wymiaru sprawiedliwości. Praktyka okazała się znacznie mniej optymistyczna niż wcześniejsze oczekiwania. Myślę, że podobnie...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
