![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Nieuzasadnione różnicowanie
Najemca lokalu państwowego
Nieuzasadnione różnicowanie
Różnica traktowania jest dyskryminacją, jeśli nic jej obiektywnie i racjonalnie nie uzasadnia.
Larkos i jego rodzina mieszkali w domu wynajmowanym od państwa na podstawie umowy. Na początku grudnia 1986 r. nakazano go opuścić do 30 kwietnia 1987 r. Larkos odmówił, ponieważ jako najemca jest objęty ustawą z 1983 r. o kontroli najmów i korzysta z ochrony prawa. W lutym 1990 r. przed Sądem Rejonowym w Nikozji odbyła się sprawa o eksmisję. Państwo dowodziło, iż nie było umowy najmu. Dom oddano mu w użytkowanie jako urzędnikowi na podstawie decyzji administracyjnej. Sąd w wyroku z 5 lutego 1992 r. orzekł, iż ustawy o kontroli najmów nie stosuje się do własności państwowej. Odwołanie Sąd Najwyższy oddalił w maju 1995 r.
W skardze do Komisji Larkos zarzucił, że ze względu na swój status najemcy nieruchomości państwowej nie korzystał z takiej samej ochrony jak najemcy nieruchomości prywatnych (art. 14 w połączeniu z art. 8 i art. 1 Protokołu nr 1 do konwencji) . Komisja jednogłośnie uznała, iż naruszono art. 14 w połączeniu z art. 8. Nie było potrzeby rozważania, czy naruszono także art. 14 w połączeniu z art. 1 Protokołu nr 1.
Larkos twierdził, że wynajmował...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
