Między zrzeczeniem się a lojalnością
Między zrzeczeniem się a lojalnością
Występując wobec agresora z żądaniem reparacji, państwo dochodzi nie tylko swoich praw, ale także naruszonych w czasie wojny praw obywateli. Nie może więc arbitralnie z nich zrezygnować.
Klasyczne prawo międzynarodowe uznaje, że występowanie o reparacje to bezdyskusyjnie prawo państwa, które może z nich w każdym momencie zrezygnować w imię wyższych celów politycznych. Podmioty krajowe (obywatele, firmy), których prawa zostały naruszone, nie mogą bezpośrednio dochodzić swego od agresora. To państwo powinno odzwierciedlić w roszczeniach reparacyjnych wszystkie żądania odszkodowawcze jednostek, ponieważ to jego obowiązkiem jest stworzenie w prawie wewnętrznym stosownego systemu kompensacyjnego, np. rent dla sierot i inwalidów wojennych, programów pomocy w odbudowie zniszczeń, uprzywilejowanego systemu kredytów itp. Spoiwem łączącym oba elementy (krajowy i międzynarodowy) są środki finansowe otrzymane od agresora.
Wprost z prawa międzynarodowego
Reparacje (w szerszym znaczeniu) to suma trzech rodzajów roszczeń:
- odszkodowanie za działania niezgodne z prawem międzynarodowym. Jeszcze na początku XX w., kiedy państwa były ...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta