Pośmiertne zniesławienie dyrektora szpitala
Z wokandy Europejskiej Komisji Praw Człowieka
Pośmiertne zniesławienie dyrektora szpitala
W sierpniu 1990 r. E. B. wystąpiła do Sądu Rejonowego w Warszawie z prywatnym oskarżeniem o zniesławienie przeciwko J. T. Zarzuciła, iż zniesławił on jej zmarłego męża O. B. w dwóch listach publikowanych w pismach "Szpilki" i "Czas". Sprawę przekazano Sądowi Rejonowemu w K. , ponieważ większość świadków mieszkała w tamtej części kraju. J. T. został skazany za zniesławienie na sześć miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem potrącania mu z pensji 10 proc. na rzecz Stowarzyszenia Pomocy Inwalidom.
W styczniu 1990 r. Stowarzyszenie Przyjaciół K. postanowiło nadać miejscowemu szpitalowi psychiatrycznemu imię O. B. , chcąc w ten sposób podkreślić jego osiągnięcia jako dyrektora placówki w latach 1945--57. W kwietniu i lipcu 1990 r. w pismach "Szpilki" i "Czas" ukazały się listy J. T. ze sprzeciwem wobec tej idei. Twierdził on, nie wymieniając nazwiska O. B. ani jego inicjałów, że w okresie, kiedy ten kierował szpitalem, wielu pacjentów zmarło w tajemniczych okolicznościach. Podejrzewano, że były to morderstwa...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta