![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Kantyczka tyniecka
15 grudnia 1998 | Gazeta | LD
Kantyczka tyniecka
LESZEK DłUGOSZ
W Tyńcu w klasztorze mnisi śpiewają Jak przed wiekami - Duch Święty serca mości Lulajże w nas Pomiędzy nami - Chwała na wysokości I czy gorliwa tak kolęda Śpiew, aż tak serdeczny sprawił? - Że gdzie był strop Wskroś nawy -- okręt sunie w chmurach (Sam niczym chmura wielki) Sianem naładowany? Siano wieziemy -- krzyknie z góry Benedykt, Patron Święty - Aby nie pomarzł wam Żeby się pootulał Że niezwyczajne to jest siano Po ździebku i wy bierzcie - Niechże każdemu się przymnoży Łąka i z łąki Dla duszy umajenie wszelkie Potem, posługę kończąc Tak do Załogi zwraca się i prawi: To jest to miejsce To jest to wzgórze, com wam mówił - Pieczęć nad wiekami Jak przed wiekami, w Tyńcu w klasztorze
