Choroba użytkowania wieczystego
Relikt socjalistycznego systemu wywłaszczeniowego
Choroba użytkowania wieczystego
Eugeniusz Piontek
Dominująca pozycja właścicielska państwa w gospodarce polskiej jest obciążeniem dla tej gospodarki i zagrożeniem dla praw podmiotowych obywateli. Państwo uzyskało tę pozycję w następstwie konsekwentnej polityki wywłaszczeniowej czterdziestu kilku lat PRL. Była ona naznaczona systematycznym uzależnianiem obywateli od władzy publicznej. Społeczeństwo polskie ma więc powody do niepokoju o własne prawa.
Miejsce szczególne wśród instrumentów dominacji właścicielskiej państwa w stosunku do obywateli zajmuje instytucja użytkowania wieczystego. Zrodziła się ona w początku lat pięćdziesiątych pod wpływem poszukiwań trwałych rozwiązań wywłaszczeniowych, a ściślej biorąc trwałego upaństwowienia własności zasobów gruntowych.
Ówcześni decydenci polityczni obawiali się, że obowiązujące jeszcze wtedy przepisy o własności czasowej mogą doprowadzić do reprywatyzacji państwowych zasobów gruntowych zgromadzonych pod rządami powojennego prawodawstwa wywłaszczeniowego. Ostatecznie władze PRL zdecydowały się na wyjęcie tej sfery stosunków z domeny prawa cywilnego i poddanie jej co do istoty reżimowi prawa administracyjnego. Wyrazem prawnym tego rozwiązania stała się ustawa z 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta