![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Historia kanałem płynąca
Dogodnie ukształtowane wybrzeże czy żeglowna rzeka przez wieki sprzyjały rozwojowi miast i całych regionów. Ale naturalne zbiorniki i cieki wodne były kapryśne i nie zawsze tworzyły optymalną sieć dla człowieka. Dlatego ludzie od tysiącleci budowali kanały
Budowa kanałów była wielkim wyzwaniem inżyniersko-logistycznym i tylko scentralizowane państwa mogły się na nią poważyć. Tak było w antycznej Mezopotamii, gdzie sieć kanałów służyła do nawadniania pól oraz do żeglugi, łącząc rzeki Tygrys i Eufrat. Jednak największą rolę kanały odgrywały w Egipcie. Sławę zyskał tzw. Kanał Faraonów, łączący Nil z Morzem Czerwonym, którego budowę Herodot przypisywał Nechonowi II na przełomie VI i VII wieku p.n.e. W trakcie prac miało zginąć aż 120 tys. robotników! Budowę najprawdopodobniej dokończył perski król Dariusz I po podbiciu Egiptu ok. 518 roku p.n.e. Herodot tak opisał ten kanał: „jego długość wynosi cztery dni żeglugi, a wszerz został on tak wykopany, że dwie triremy pędzone wiosłami mogły płynąć obok siebie". Przy okazji zawieruch dziejowych szlak zasypywały pustynne piaski, potem był odbudowywany.
Do osiągnięć Chińczyków należy Wielki Kanał liczący ponad 2000 km. Biegnąc z Pekinu, przecinał wielkie rzeki Huang He i Jangcy, aby osiągnąć swój koniec w rzeczno-morskim porcie Hangzhou. Pierwszy 85-kilometrowy odcinek zbudowano w 495 roku p.n.e., podczas gdy ostatnie partie ponad półtora tysiąclecia później, za panowania mongolskiej dynastii Yuan. W 984 roku pojawiły się na nim budowle, bez których dziś trudno wyobrazić sobie nowoczesne kanały czy żeglowne rzeki. Zamykane z dwóch stron wrotami...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
