ekwiwalent urlopowy, współczynnik ekwiwalentowy, niepełnosprawność, wymiar czasu pracy, dobowa norma czasu pracy
Zasady liczenia należności z tytułu niewykorzystanego wypoczynku mogą się różnić dla osoby niepełnosprawnej czy zatrudnionej na część etatu. Inna dobowa norma czasu pracy zmienia bowiem stosowany współczynnik
Wraz z ustaniem stosunku pracy prawo pracownika do niewykorzystanego w naturze urlopu wypoczynkowego przekształca się w uprawnienie do ekwiwalentu pieniężnego. Pracodawca ma obowiązek go wypłacić w ostatnim dniu trwania umowy o pracę. Odnosi się to do każdego pracownika.
Jednak poszczególne etapy ustalania wysokości ww. świadczenia nie są identyczne dla wszystkich podwładnych. Pewne odmienności występują w odniesieniu do niepełnoetatowców i osób z orzeczonym stopniem niepełnosprawności, jeśli pracują w obniżonym wymiarze godzin.
Najpierw właściwa podstawa
Nie ma różnic, jeśli chodzi o reguły wyznaczania bazy obliczeniowej pieniężnego ekwiwalentu za dni niewykorzystanego wypoczynku. Musimy uwzględnić stałe i zmienne elementy płacy pracowniczej według zasad:
• stałe składniki wynagrodzenia określone w stałej stawce miesięcznej – wliczamy w wysokości należnej w miesiącu nabycia prawa do ekwiwalentu,
• zmienne składniki wynagrodzenia za okresy nie dłuższe niż miesiąc (np. wynagrodzenie według stawki godzinowej, premie regulaminowe, dodatki za nadgodziny i porę nocną) – wliczamy w przeciętnej wysokości wypłaconej pracownikowi w okresie trzech miesięcy poprzedzających miesiąc uzyskania uprawnienia do świadczenia,
• składniki płacowe przysługujące za okresy dłuższe niż miesiąc (np. premie kwartalne czy roczne) – uwzględniamy w średniej...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta