Trudna sztuka legislacji

źródło: materiały prasowe

Radosław Radosławski

autor zdjęcia: Paweł Gałka

źródło: Rzeczpospolita

Sposób zapisu norm prawnych jest kluczowym problemem, przed którym stoi prawodawca, wprowadzając do systemu nowe rozwiązania lub modyfikując istniejące – pisze ekspert.

Zasadnicze znaczenie ma tutaj zasada adekwatności, która nakazuje redagowanie przepisów w sposób oddający intencje prawodawcy. Zasada ta zostanie zachowana, jeżeli z przepisu w procesie wykładni zostaną zdekodowane normy prawne, które zamierzał ustanowić prawodawca. Poprawności zapisu sprzyja stosowanie zarówno ogólnych zasad techniki prawodawczej (jak wspomniana zasada adekwatności), jak i wymogów o charakterze ściśle technicznym. Jedne i drugie zawarte zostały w „Zasadach techniki prawodawczej" stanowiących załącznik do rozporządzenia prezesa Rady Ministrów z 20 czerwca 2002 r. w sprawie „Zasad techniki prawodawczej" (DzU nr 199, poz. 908).

Truizmem jest twierdzenie, że rozporządzenie to nie należy do ścisłego kanonu aktów prawnych omawianych w toku studiów prawniczych, a tym bardziej nie leży też w centrum zainteresowania programów odbywania aplikacji prawniczych (poza, co oczywiste, aplikacją legislacyjną). Jego zakres zastosowania jest jednak stosunkowo szeroki, gdyż obejmuje ono w ramach grupy swoich adresatów szereg organów państwowych różnego szczebla, w tym organy jednostek samorządu terytorialnego. Z tego względu każda publikacja, zwłaszcza w prasie specjalistycznej o zasięgu ogólnokrajowym, przybliżająca czytelnikom wiedzę o legislacji i technikach prawodawczych musi budzić zadowolenie i uznanie dla autora...