Lobbyści II RP

źródło: NAC

Król lobbystów II RP Marian Dąbrowski (drugi od lewej) ze współtowarzyszami z Zarządu Głównego PSL Piast, m.in. Wincentym Witosem

źródło: KARTA

Uroczyste otwarcie huty w Stalowej Woli. Wbrew nadziejom liberałów w latach kryzysu do głosu doszli etatyści

źródło: Forum

Przedwojenni przedsiębiorcy skutecznie zabiegali o swoje interesy. W zamian za uchwalanie korzystnych przepisów gwarantowali politykom przychylną prasę i wykładali pieniądze na kampanie wyborcze.

Przedwojenni przedsiębiorcy skutecznie zabiegali o swoje interesy. W zamian za uchwalanie korzystnych przepisów gwarantowali politykom przychylną prasę i wykładali pieniądze na kampanie wyborcze.

Druga Rzeczpospolita nie wydała wielu milionerów. W 1929 roku, tuż przed wybuchem wielkiego światowego kryzysu, w okresie największego w dwudziestoleciu międzywojennym rozkwitu polskiej gospodarki, grupa ludzi, których można by nazwać bardzo bogatymi, czyli o dochodach przekraczających 100 tys. złotych rocznie, liczyła około 900 osób. Zdecydowaną większość z nich stanowili arystokraci. Przedsiębiorców i finansistów było około 200.

W tej grupie zdecydowaną większość stanowili z kolei ci, którzy – jak jeden z największych bogaczy II RP Antoni Jaroszewicz, właściciel banków, firm budujących drogi i produkujących zabawki – dorobili się majątków jeszcze przed odzyskaniem niepodległości, albo tacy przedsiębiorcy jak Jan Wedel, którzy z powodzeniem rozwijali prosperujące już wcześniej rodzinne interesy.

Od Odessy po Władywostok

Dlaczego łatwiej było się dorobić milionów przed pierwszą wojną niż po odzyskaniu niepodległości? Przyczyn było kilka.

Każdy z zaborów połączony był z którymś z ogromnych rynków zbytu mocarstw zaborczych. Goetz-Okocimscy, rodzina browarników z Okocimia, zbili...