Przygody dobrego wojaka Jagra

źródło: Getty Images/AFP

Jaromir Jagr w barwach New Jersey Devils. Fot. Jim McIsaac

Niedługo skończy 44 lata, ale wciąż gra w hokeja i nie zamierza przestać. 
Dla Czechów jest narodowym bohaterem, Amerykanie nie chcą się z nim rozstać.

Kibice, doceniam wasze głosy na mój występ w Meczu Gwiazd, ale gra trzech na trzech może mnie zabić, a ja nie chcę jeszcze umierać. Dziękuję za zrozumienie. Zbyt stary" – tak Jaromir Jagr pisał na Twitterze na początku grudnia. Trzech na trzech to nowa formuła Meczu Gwiazd, który w ostatni weekend stycznia odbędzie się w Nashville. Trzeba się będzie sporo namęczyć, dużo bardziej niż w tradycyjnym meczu, w pięcioosobowych składach. Fani jednak nie posłuchali i dalej głosowali na Czecha.

Ale przecież sam jest sobie winien: – Jaromir, po co ci to, po co ciągle grasz, przecież wygrałeś już wszystko w reprezentacji i w klubie? – pytają go w kółko dziennikarze, oczywiście w bardziej zawoalowany sposób. Fakt, zdobył złoto mistrzostw świata, złoto igrzysk olimpijskich i Puchar Stanleya. To ostatnie trofeum, najcenniejsze w National Hockey League (NHL, najlepsza liga świata zrzeszająca drużyny amerykańskie i kanadyjskie), dwukrotnie, w 1991 i 1992 roku. W 1998 roku poprowadził Czechów do złota igrzysk olimpijskich w Nagano. W 2005 roku wygrał z reprezentacją mistrzostwa świata, powtórzył ten sukces pięć lat później. Zdobył najważniejsze indywidualne nagrody. Był i jest wszechobecny w mediach. Sławny i bogaty. Mógłby wrócić do rodzinnego Kladna, być tam legendą lub gdziekolwiek indziej odcinać kupony od sławy.

Zamiast tego ciągle ugania się za krążkiem...