Lubiąż – polski Eskurial

autor zdjęcia: Dariusz Krupa

źródło: Fotorzepa

Sala Książęca - najbardziej reprezentacyjna i jedna z nielicznych odrestaurowanych sal w Lubiążu.

autor zdjęcia: Dariusz Krupa

źródło: Fotorzepa

Lubiąż - skarb architektury czeka na zainteresowanie i dobrego mecenasa.

autor zdjęcia: Dariusz Krupa

źródło: Fotorzepa

Kościół MNP - ślady po dawnej świetności.

Zabytki | Niemal trzykrotnie większy od Wawelu, znacznie piękniejszy od Malborka. Jan Bończa-Szabłowski

Europejska perła baroku, nazywana przez cudzoziemców polskim Eskurialem pozostaje jednym z najbardziej niedocenionych zabytków, mimo, że jest mocno zakorzeniony w polskiej historii i tradycji.

Ten imponujący diament Dolnego Śląska ma niezwykle barwną historię. Mógłby być znaczącym obiektem tegorocznych obchodów 1050 lecia chrześcijaństwa w Polsce, ale w XX wieku bywał też przedmiotem zainteresowania nazistów, a Armia Czerwona niemiłosiernie go dewastując osadziła tu szpital psychiatryczny. Gościli tu m.in. Hitler i Machael Jackson.

Ambicje Bolesława

Porównanie do hiszpańskiego Eskurialu nasuwa się samo. W skład zespołu klasztornego wchodzą Bazylika Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny zbudowana na gruzach romańskiego kościoła z XII wieku, klasztor, Pałac Opatów z przełomu XVII i XVIII wieku, kościół św. Jakuba, oraz zabudowania gospodarcze. Dane statystyczne mówią same za siebie ponad 600 okien, powierzchnia dachu - 2,5 hektara, a długość fasady 223 metry. Rozmach budowli usytuowanej ok. 50 km od Wrocławia robi wrażenie nawet dziś, gdy do przywrócenia dawnego piękna jej daleko. Gdyby znajdowała się w Warszawie przyćmiłaby bez trudu Zamek Królewski, a nawet stała konkurencją dla Wersalu.

Historia tego miejsca rozpoczyna się od 1150 roku, gdy swój klasztor założyli tu benedyktyni. Po ich wyjeździe...