Życie z AfD

autor zdjęcia: Odd Andersen

źródło: AFP

„Zatrzymać islamizację” na wyborczym plakacie AfD. Zagrożenia związane z imigracją są dziś dobrym paliwem politycznym

autor zdjęcia: John Macdougall

źródło: AFP

Trzeba być dumnym z wojennych dokonań Wehrmachtu – przekonuje lider frakcji AfD w Bundestagu Alexander Gauland (z lewej, w towarzystwie działaczy partii Alice Weidel i Joerga Meuthena).

Prawicowi populiści są obecni w parlamentach wielu krajów Unii Europejskiej. Ci niemieccy to jednak inna jakość.

Zmienimy Niemcy – ogłosił tuż po ogłoszeniu sondażowych wyników wyborów przywódca AfD Aleksander Gauland, który stoi na czele 93-osobowej frakcji partii w Bundestagu. Jako że w partii szykuje się rozłam, nie wiadomo, ilu nowo wybranych deputowanych podąży śladem twórczyni obecnego kształtu AfD Frauke Petry. Demonstracyjnie opuściła ona nie tylko frakcję, ale i partię. Jest to protest przeciwko zdominowaniu ugrupowania przez radykalnie prawicowe skrzydło o profilu nacjonalistycznym. Do niedawna sama do niego należała, wyrywając partię spod kontroli jej założycieli.

Na dobrą sprawę istniejąca od czterech lat AfD już zmieniła Niemcy, wdzierając się z impetem huraganu do 13 z 16 parlamentów niemieckich landów. Choć ksenofobiczna, rasistowska i populistyczna partia nie ma w nadal politycznie poprawnych Niemczech szans na udział w rządach w żadnym landzie ani na szczeblu federalnym. Ale jest coś prawdziwego w karykaturze „Berliner Zeitung" przedstawiającej kanclerz Angelę Merkel w łóżku na trzech partyjnych materacach czarnym, żółtym i zielonym od barw partyjnych członków możliwej koalicji rządowej. Pod tą piramidą czarna kula bomby z tlącym lontem z napisem „AfD". Nie ma znaczenia, czy i kiedy nastąpi wybuch, ważne, że taka możliwość istnieje.

Wybuch tej bomby oznaczałby przesunięcie niemieckiej sceny politycznej na prawo, a więc w...