Zaskarżanie uchwały wspólnoty mieszkaniowej

Ustawodawca w art. 25 ustawy z 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tj. DzU z 2015 r., poz. 1892 z późn. zm., dalej jako „u.w.l.") przewidział podstawowe narzędzie dla właścicieli lokali tworzących wspólnotę mieszkaniową, zamierzających wzruszyć uchwałę wspólnoty mieszkaniowej.

Przy czym przepis ten nie ma zastosowania, jeżeli właściciele lokali tworzący tzw. małą wspólnotę mieszkaniową (art. 19 u.w.l.) nie określili sposobu zarządu nieruchomością wspólną w umowie o ustanowieniu odrębnej własności lokali lub umowie zawartej później w formie aktu notarialnego (uchwała SN z 7 października 2009 r., III CZP 60/09, orzecznictwo SN dostępne na www.sn.pl poza podanymi publikatorami). Służy ono nie tylko właścicielowi samodzielnych lokali niewyodrębnionych, lecz także każdemu ze współwłaścicieli (uchwała SN z 14 lipca 2005 r., III CZP 43/05). Regulacja ta obostrzona jest pojemnymi przesłankami (przyczynami) zaskarżenia i terminem sześciu tygodni od dnia podjęcia uchwały na zebraniu ogółu właścicieli lokali albo od dnia powiadomienia wytaczającego powództwo o treści uchwały podjętej w trybie indywidualnego zbierania głosów.

Wśród przesłanek znajdują się niezgodność z przepisami prawa, niezgodność z umową właścicieli lokali, naruszenie zasad prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną, naruszenie w inny sposób interesów właściciela lokalu (współwłaściciela).

Praktyka pokazuje, że uchwały podjęte przez większą część właścicieli lokali czy przez większościowego jednego właściciela, niekiedy godzą rażąco w interesy poszczególnych właścicieli lokali, a przy tym można założyć, że właściciele ci mogą nie być...