Przetrawiona kontrkultura

źródło: Shutterstock/AFP

Studencka rewolta z maja 1968 r. tylko pozornie nie zakończyła się sukcesem. Zmieniła otaczający nas świat. I nie chodzi tylko o rewolucję seksualną. Egocentryczna epoka JA, w której dziś żyjemy, ma swoje korzenie w buncie sprzed 50 lat.

Fala gwałtownych protestów studenckich sprzed 50 lat wstrząsnęła europejskim i amerykańskim społeczeństwem. Wywarła na nim trwałe i niezatarte piętno – dla jednych niezmiernie wartościowe, dla innych infantylne i niszczące. Można zaryzykować tezę, że nic po 1968 roku w zachodnim kodzie kulturowym nie było już takie samo. Francuska rewolta z maja 1968 r. to symbol najpoważniejszej globalnej zmiany społecznej od zakończenia II wojny światowej. Co z niej dziś pozostało?

Zrewoltowany karnawał

Czas zlikwidować dziedzictwo Maja '68! – grzmiał Nicolas Sarkozy 29 kwietnia 2007 r. podczas prezydenckiej kampanii wyborczej. Co miał na myśli? Wątpliwe, by chodziło mu o rewolucję obyczajową. Wszak to dzięki niej mógł jako wpływowy polityk dwukrotnie się rozwieść. I jako pierwszy prezydent V Republiki wziąć ślub podczas sprawowania urzędu, w dodatku z młodszą od siebie o dziesięć lat byłą włoską modelką. Takie zachowanie zakończyłoby się skandalem nie tylko w odległych latach 60.

Skoro więc nie chodzi o luzowanie obyczajowego gorsetu, to o co? W 2007 r. Sarkozy proponował Francuzom podążanie za słynnym bon motem Benjamina Franklina mówiącym, że „czas to pieniądz". Chodziło głównie o obniżenie podatków, ograniczenie do minimum interwencjonizmu państwowego oraz przeciwstawienie się związkom zawodowym. Klasyczny liberalny pakiet, pod którym Sarkozy podpisywał się...