Artysta, który szukał nowej formy sztuki

źródło: Materiały prasowe/Desa Unicum

Wojciech Fangor, Janówek, 1944

źródło: Materiały prasowe/Desa Unicum

Wojciech Fangor z Aliną Szapocznikow i Aleksandrem Kobzdejem.

źródło: materiały prasowe

Obrazy z Jankilevitsch Collection („M25”, 1967; „M 55”/1968; „M14” 1970) prezentowane na 42 piętrze Cosmopolitan w Warszawie.

źródło: materiały prasowe

źródło: materiały prasowe

autor zdjęcia: Bogdan Sarwiński

źródło: Materiały prasowe/Desa Unicum

Wojciech Fangor pracuje nad instalacją z liter, Błędów, 2015.

Światową sławę Wojciech Fangor zdobył poszukiwanymi przez kolekcjonerów abstrakcyjnymi obrazami pulsującymi kolorem. W Polsce jest powszechnie znany jako twórca wizualnej koncepcji II linii warszawskiego metra, którą zamienił w wielką galerię sztuki.

Był inicjatorem nowych zjawisk i fascynującą osobowością. Zainteresowanie jego malarstwem, grafiką i nowatorskimi formami przestrzennymi nadal rośnie. Od 26 maja na 42. piętrze apartamentowca Cosmopolitan w Warszawie można oglądać wystawę najbardziej rozpoznawalnych obrazów Fangora z prywatnej Jankilevitsch Collection. Ukazał się też właśnie anglojęzyczny album „Fangor. Color and space" nakładem prestiżowego wydawnictwa SKIRA. A w Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w Radomiu tydzień wcześniej odbył się wernisaż pokazu „Wojciech Fangor. Optyczne wariacje".

Gdy na indywidualnej wystawie w nowojorskim Muzeum Guggenheima w 1970 roku (gdzie jak dotąd został zaproszony jako jedyny Polak) pokazał po raz pierwszy ogromne pulsujące koła, przypominające rozszerzające się i zwężające źrenice oka oraz wibrujące rozedrgane fale, obrazy te, prekursorskie wobec op-artu, natychmiast stały się odkryciem. Przyniosły też Fangorowi ogromny sukces.

John Canaday, krytyk „The New York Times" napisał wtedy, że Fangor „jest wielkim romantykiem op-artu, pracującym nie według wzorców, lecz poprzez połączenie intuicji i eksperymentów". A zaledwie rok wcześniej w Europie te same gry optyczne wcale nie budziły entuzjazmu. Nawet właścicielce galerii w Paryżu, która je prezentowała, nie spodobały się. Specjalnie przesunęła biurko i usiadła do nich tyłem, bo nie mogła na nie...