Gravelines 1588: Klęska Wielkiej Armady

źródło: Wikipedia

≥8 sierpnia 1588 r. w okolicach Gravelines angielskie statki uderzyły w Wielką Armadę

źródło: Wikipedia

≥Zwycięstwo nad hiszpańską flotą w sierpniu 1588 r. zapewniło Elżbiecie I popularność wśród ludu Anglii

Kiedy w XVI w. Anglia rozpoczynała swą przygodę z żeglugą, na morzach i oceanach dominowały Hiszpania i Portugalia. Papież Aleksander VI oficjalnie potwierdził, że wszystkie terytoria Nowego Świata będą należeć do królestw Półwyspu Iberyjskiego. Anglia uznała taki podział za niesprawiedliwy.

W wieku XVI z Nowego Świata płynęły do Hiszpanii ogromne bogactwa, jakie Hernán Cortés, Francisco Pizarro i inni konkwistadorzy wysyłali do Korony Hiszpańskiej po spacyfikowaniu Meksyku, Peru i Wysp Morza Karaibskiego. Okręty hiszpańskie załadowane złotem, srebrem, drogimi kamieniami i przyprawami korzennymi regularnie przecinały Atlantyk z wyrastających jak grzyby po deszczu portów wybrzeża atlantyckiego obu kontynentów amerykańskich.

Wraz z bogaceniem się Hiszpanii zaczęła się bogacić także Anglia. Około 1563 r. na Morzu Karaibskim pojawił się korsarz Francis Drake, który łamiąc wszelkie obyczaje handlowe, postanowił przemocą przełamać monopol handlowy Hiszpanów i Portugalczyków. Drake był dzieckiem morza. We flocie angielskiej zrobił niebywałą karierę od chłopca okrętowego aż do godności szlachcica i admirała. Jego protektorem był żeglarz sir John Hawkins, pod którego okiem młody marynarz uczył się pirackiego fachu. Korsarstwo było formą rozbójnictwa morskiego, po cichu aprobowaną przez samą królową Elżbietę I. Napady na karawele i karaibskie kolonie hiszpańskie zasilały skarbiec koronny bardziej niż wszystkie inne roczne dochody królestwa. W 1577 r. Elżbieta I pozwoliła na ekspedycję Drake'a w kierunku Karaibów, która wkrótce zamieniła się w drugie po...